środa, 30 maja 2012

Socialite.

(Przeklejone z naszego poprzedniego bloga)


Ma tyle wdzięku, kobiecości, elegancji i delikatności, że z powodzeniem możnaby ją nazwać współczesną Audrey Hepburn. Co do tego nie mam wątpliwości. Olivia ma podobną sylwetkę oraz podobny styl do gwiazdy starego kina. Jest jednak między nimi jedna, niezaprzeczalna i dość istotna różnica, Audrey była aktorką. Kim natomiast jest Olivia? Z czego słynie? Dlaczego się o niej mówi? 


W zasadzie ciężko powiedzieć czym zajmuje się ta drobna dziewczyna, bowiem Olivia jest socialite. Socialite to osoba, która bierze czynny udział w wydarzeniach kulturalnych oraz spędza znaczącą ilość czasu zabawiając ludzi, lub sama będąc zabawianą, podczas modnych i modowych wydarzeń klas wyższych. Osoby te wykorzystują swoje umiejętności interpersonalne oraz swoje kontakty towarzyskie, aby promować i nagłaśniać różne wydarzenia charytatywne lub zbiórki pieniędzy na cele dobroczynne. 

Po raz pierwszy o socialites zaczęto mówić oczywiście w Stanach Zjednoczonych, w 19. wieku. Została wówczas sporządzona lista nazwisk i adresów osób pochodzących z wysoko sytuowanych elitarnych rodzin. W 1886 roku Louis Keller wpadł na pomysł wydania wyżej wspomnianych list z nazwiskami, jego pomysł szybko uzyskał poparcie i od 1918 roku zaczęło ukazywać się rocznie 18 woluminów  reprezentujących 26 miast. Keller pisał o socialites jako o osobach, których nazwiska są bardziej znane  niż nazwisko niejednego prezydenta, i to zarówno w Stanach, jak i poza granicami. The Social Register, to charakterystyczny dla Stanów Zjednoczonych spis nazwisk i adresów wpływowych rodzin amerykańskich, które stanowiły elitę społeczną. Aż do niedawna w skład listy nie mogli chodzić członkowie rodzin polityków. Tak zwana „dobrze ułożona socjeta” lub  inaczej  posiadacze „dawnych majątków” pochodziła zarówno z takich miast jak Baltimore, Boston, Buffalo, Chicago, Cincinnati, Cleveland, Dayton, Detroit, Kansas City, Minneapolis, New Orleans, New York, Philadelphia, Pittsburgh, Portland, Providence, St. Louis, St. Paul, San Francisco lub Seattle, jak i z miast Południowej Kalifornii.







Słowo daję, mogłabym patrzeć na tę dziewczynę bez końca, jest taka piękna. Jednocześnie myślę sobie, że nie mam ochoty już nigdy nie jeść, do końca życia.

Słynna fashionistka, bo tak chyba również można ją nazwać, występuje w serialu The City. Olivia Palermo jest w nim przedstawiona jako raczej negatywna postać. Mało kto lubi ją w redakcji, raczej kiepsko zna się na swojej pracy, jedyny powód dla którego pracuje w Elle to najprawdopodobniej jej koneksje, jest bardzo niemiła, no i przede wszystkim jest niemiła dla Whitney. Tą bohaterkę z kolei bardzo lubiłam oglądać w Hillsach (potem też w The City). Śledząc te seriale odnosiłam śmieszne wrażenie, że Whitney miała poważny problem ze zwerbalizowaniem swoich myśli, albo po prostu była zbyt miła, żeby wytknąć Olivii co o niej myśli. Nie wiem jednak czy te wszystkie rozważania mają jakieś podstawy, bo oba seriale i charaktery postaci są pewnie z góry wyreżyserowane. 
Lubię Whitney Port dlatego, że jest taka wysoka (jak jak), potrafi dobrze się ubrać, jest ambitna, pracowita i zdolna. To też tak jak ja? Nie. Ja jestem ambitna, ale raczej bez pracowita. Nie rozumiem tylko dlaczego hodowała, przez prawie cały pierwszy sezon The City takie okropne odrosty. 







piątek, 11 maja 2012

Lato wszędzie

(Przeklejone z naszego poprzedniego bloga)

Za oknem prawie 30 stopni. Środek weekendu. Wskakujemy w bikini i mkniemy na plaże.

Ale o co chodzi z tym bikini?

Bikini zostało pierwszy raz zaprezentowane w lipcu 1946 roku w Paryżu przez Louisa Rearda. Kostium ten był pomniejszoną wersją zaprezentowanego dwa miesiące wcześniej przez Jacques'a Heima kostiumu nazwanego "Atome", reklamowanego jako najmniejszy kostium kąpielowy świata! Wcześniej najpopularniejszy był jednoczęściowy kostium kąpielowy, który oprócz intymnych części ciała zakrywał także brzuch, biodra, plecy i większość powierzchni szyi, więc jego noszenie wymagało znacznie mniej odwagi. Uniemożliwiał on jednak swobodne i równomierne opalanie. Ale jak wiadomo dawno dawno temu opalenizna wcale nie była mile widziana, wręcz przeciwnie, kobiety chroniły się jak mogły przed promieniami słonecznymi, nosząc długie suknie i osłaniając się parasolkami. Dlaczego? Opalenizna była efektem najczęściej wielogodzinnej pracy na polu lub w ogrodzie, była więc charakterystyczna przede wszystkim dla osób, które pochodziły z uboższych domów i zmuszone były do pracy fizycznej, nawet przy wysokiej temperaturze. Tak więc wszystkie damy musiały chronić swe buźki przed słońcem. Dzisiaj jest zupełnie inaczej. Wystawiamy chętnie ciałka na słońce, musimy jednak pamiętać, że promienie słoneczne bywają szkodliwe i powinniśmy wiedzieć jak bezpiecznie, że tak powiem, jakkolwiek głupio to brzmi, należy się opalać. 

Elizabeth Taylor



Bikini odkrywało właściwie wszystkie części ciała, z wyjątkiem tego co powinno zakrywać. Noszenie bikini wymagało wówczas dużej odwagi i pewności siebie, ludzie nie byli przyzwyczajeni do pokazywania wszem i wobec swojego ciała. I znowu muszę dodać, że w dzisiejszych czasach jest dokładnie odwrotnie, ludzie częściej krytykowani są za przykrywanie swoich atutów, a świecenie gołym tyłkiem jest absolutnie powszechnie aprobowane. Sami zdecydujcie co wolicie.

Catherine Deneuve



Najpierw bikini zaczęło zdobywać plaże Europy, a dopiero po kilkunastu latach zostało zaakceptowane w Stanach Zjednoczonych, do czego przyczynił się film "I Bóg stworzył kobietę" z 1957 z Brigitte Bardot w roli głównej. W USA moda na bikini pojawiła się dopiero w latach 60.

Brigitte Bardot



Grace Kelly


Sophia Loren



Marilyn Monroe


Beach Baby!


(Przeklejone z naszego poprzedniego bloga)

W ciągu ostatniej godziny naoglądałam się zdjęć półnagich kobiet w strojach kąpielowych i mam pewne spostrzeżenia.

Po pierwsze zauważyłam oglądając foty gwiazd starego kina, że ich ciała diametralnie różnią się od naszych. No może nie od naszych, ale od tych, które na co dzień oglądamy w gazetach. Na tej podstawie stwierdziłam, że fitness i wszelkiego rodzaju zajęcia fizyczne mające na celu kształtowanie naszej sylwetki błyskawicznie się rozwijają. Nie zdajemy sobie z tego sprawy jak bardzo wzrosła na przestrzeni lat świadomość ludzi dotycząca własnego ciała, tego jak możemy wpływać na swoją kondycję, kształt i formę oraz tego co powinniśmy jeść i pić, aby dobrze wyglądać i smacznie czuć się we własnym ciele. Nie mówię tu o operacjach plastycznych i tym podobnych przeróbkach, ale o fitnessie, różnych sportach, tańcu, ćwiczeniach siłowych i innych. Ciała gwiazd, takich jak Marilyn Monroe lub Sophia Loren, owszem są piękne, ale absolutnie nie odpowiadają już dzisiejszym standardom. Trójkątne biusty- brak jakichkolwiek usztywnień staników, wysokie, zabudowane majtki, kompletnie spłaszczające pośladki, to tylko ubrania, które niewłaściwie kształtują sylwetkę, ale jak widać liczne sposoby  na bezinwazyjne i mało męczące drobne korekty wyglądu zostały opracowane stosunkowo niedawno. Należy również zwrócić uwagę na wystające brzuszki gwiazd oraz na nieco zwiotczałe uda.

Po drugie muszę jeszcze wspomnieć o genialnym wynalazku jakim jest photoshop, dzięki któremu nasze idolki mimo tego, że nie siedzą całymi dniami na siłowni, mogą wyglądać wprost idealnie, a nawet lepiej na każdym zdjęciu i na każdej okładce magazynu.

Na koniec wrzucam parę zdjęć. Prawdziwych, bez obróbek. Nie po to, żebyśmy teraz wszystkie podbiegły skocznie do lodówki, wyciągnęły wielką porcję lodów i kawałek pizzy z wczoraj na deser i wciągnęły wszystko na raz, tłumacząc sobie, że przecież Brigitte Bardot też miała brzuszek, a Blake Lively ma naprawdę potężne uda, ale po to, żebyśmy czuły się piękne, takie jakie jesteśmy. Nie zachęcam do godzenia się z wszelkiego rodzaju niedoskonałościami, bo wiele możemy zdziałać zakładając szpile i krótką sukienkę i nie popadajmy w paranoję uwielbiając swoje niedoskonałości, ale jeśli masz dużą pupę, to kochaj ją, bo jest sexy, ale jeśli masz mniejsze pośladki, to również je kochaj, bo nie zajmujesz dwóch miejsc w samolocie. Polecam oczywiście wszelkie sporty, dla zdrowia i rozrywki, ale raczej te które sprawiają nam przyjemność, niż te, którymi katujemy się, aby wyglądać jak modelki z katalogu Victoria’s Secret. Na dzień dziecka dostałyśmy kije do nordic walking, myślę, że wkrótce je wypróbujemy. Niech tylko słonko zajdzie.

90210




The Hills



Gossip Girl



Kardashianki




The City


To nie takie proste: włożyć strój i już!


(Przeklejone z naszego poprzedniego bloga)

Modelki Victoria's Secret są tak piękne, że aż się chce chwalić Boga za moc stworzenia. Moim zdaniem oczywiście. Teraz jak wyrażam swoją opinię Kacper każe mi zawsze dodawać na końcu, że to moja zdanie, bo stwierdził, że czasami staram się ludziom wcisnąć na siłę swoje poglądy i że tak nie można. Nie wiem czy to zasługa obróbki zręcznego fotografa, dobrze ustawionego światła czy też godzin spędzonych na siłowni, pod nożem chirurgicznym lub na diecie. Nie wnikam. Chociaż muszę przyznać, że podziwiam te kobiety, ponieważ z pewnością są one wyjątkowo wytrwałe w dbaniu o siebie. Dlatego też jestem dozgonną fanką wszystkich aniołków. Nie puszysta Scarlett Johansson, ani zbyt umięśniona Jessica Biel, ale właśnie one są dla mnie ideałami kobiecości. Ale nie o tym tutaj, bo właściwie chciałam pisać o rodzajach strojów kąpielowych. Uświadomić wszystkim, że moc należy do nas! Znamy swoje ciała i powinnyśmy dobrze wiedzieć co świat ma podziwiać, a czego lepiej innymi nie pokazywać. Parę przykładów. 

Jeśli chcemy większość zakryć. Idziemy na basen albo zamierzamy poleżeć pod parasolem z drinkiem w ręku, polecam one piece. Strój jednoczęściowy. 




Ostatnio furorę robią tak zwane monokini. Może zdarzyć się, że pytając w sklepie o podobny strój jedyne co otrzymacie to zdziwione spojrzenie sprzedawczyni, co właśnie niedawno mnie spotkało. Ale faktycznie można dostać u nas podobne stroje. Na mnie jednak nie leżą one zbyt dobrze. Niestety.  




Zawsze można wybrać wariant pomiędzy. Czyli: „generalnie chce zakryć brzuch, ale mogłabym podnieść koszulkę i troszkę się opalić” - biorę tankini. 



Mam boskie ciało. Długie nogi, bynajmniej nie alpinistki jak Brigitte Jones, płaski brzuszek, jędrną pupę i krągły biust. Niczego się nie wstydzę, jestem młoda, piękna, zgrabna i powabna. Bikini. 




Dziękujemy za odwiedziny! Jeżeli podoba Ci się to co robimy, poleć nas znajomym!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...